طراحی برنامه
در نهایت بعد از مشخص نمودن شناخت کلی و تهیه نقشه هوایی از فعالیت های سازمان ها و تشکیلات موثر در یک موضوع سبک زندگی و بعد از مشخص نمودن آسیب ها و نقاط ضعف و قوت بایستی اقدام به طراحی برنامه برای سازمان ها و نهادها نمود.
پیشنهاد نوشتارحاضر این است که بعد از مشخص نمودن مسائل سبک زندگی، کارگروهی متخصص اقدام به طراحی استراتژی های کلان برای حل این مسائل نمایند. این استراتژی ها کلی بوده و ناظر به مسئله طراحی می شود و هر سازمانی متناسب با حوزه فعالیتی خود اقدام به طراحی برنامه کلان می کند. در واقع استراتژی های حل مسائل سبک زندگی بایستی در سازمان در قالب برنامه ریزی کلان سازمانی ترجمه شود. ممکن است یک دو سازمان متفاوت از یک استراتژی با توجه به حوزه فعالیت متفاوتشان دو گونه اقدام به طراحی برنامه کنند. آنچه که مهم است این است که برنامه ها در راستای تحقق استراتژی ها و هماهنگ با یکدیگر طراحی شوند. یعنی در ضمن این که برنامه های دستگاه های مختلف در راستای تحقق استراتژی ها هستند، با یکدیگر هماهنگ و همراستا باشند. اهمیت ارتباطات میان بخشی برای سازمان دادن به فعالیت های دستگاه های مختلف امری مهم است که لازمه موفقیت دستگاه ها محسوب می شود.
طراحی استراتژی های کلی که ناظر به مسائل و اهداف در موضوعات سبک زندگی است، توسط مرکز سازمان دهی طراحی می شود. این استراتژی ها در جلساتی با حضور کارشناسان ارشد و مسئولان دستگاه های فرهنگی مورد بازخوانی و ترجمه قرار گرفته و به صورت مشارکتی اهداف کلی و استراتژی های کلی هر سازمانی مشخص می شود. در نهایت باید توجه داشت که مسئولیت تدوین برناهم های کلان سازمانی، برنامه های میان مدت و برنامه های عملیاتی بر عهده هر دستگاهی است. چرا که شناخت هر سازمان از خود و فعالیت هایش منبع بسیاری خوبی برای طراحی برنامه به صورت موثر و کارآمد است.
در طراحی برنامه ها باید به اصول زیر بایستی توجه نمود:
1- مشخص بودن مرجع قانون گذار
2- مشخص بودن مرجع پاسخگو و ناظر
3- محتوای برنامه ها هم ناظر به نفی باشد و هم اثبات
4- متناسب بودن با حوزه فعالیت و مخاطب سازمان
5- بودجه برنامه ها مصوب، مشخص باشد.
6- توجه به فرصت ها و تهدیدات محیطی در قالب استراتژی های نوظهور
7- مصاحبه با خبرگان در عرصه ها و سطوح مختلف قانون گذاری
8- توجه به پیوست فرهنگی برای مصوبات